آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که، در هنگام بحث و گفتگو با دیگران ،به شدت سعی میکنید که حتما" نظر و عقیده خود را به اثبات برسانید؟
و تا زمانی که نظرتان را به کرسی ننشانده اید دست از تلاش بر نمی دارید؟
میخواهم بگویم که یکی از مهمترین عواملی که احساس آرام شما را از بین می برد و آرامش را از شما سلب می کند ، این تلاش بی مورد است که گاهی همه ما ناخودآگاه یا آگاهانه به آن دست می زنیم.
اگر آرامش برایتان مهم است ، سعی کنید اولا" وارد هیچ بحث و گفتگویی که نتیجه ای ندارد نشوید ،مخصوصا" اگر بدانید که آخرش به ناراحتی و دلخوری منجر میشود.
گاهی ما تلاش میکنیم به طرف مقابلمان بفهمانیم که، درحال اشتباه کردن است . ابتدا چند بار نظر خود را مطرح می کنیم ،از راه های مختلف وارد میشویم و گاهی با کنایه و مستقیم حرف می زنیم و وقتی می بینیم که طرف مقابلمان قصد قبول کردن آنرا ندارد ، آنگاه با شدت و حرارت بیشتری سعی در قبولاندن آن مطلب و موضوع را داریم.
شما ممکن است ، منظورتان، روشن کردن طرف مقابلتان باشد و سعی کنید به او بفهمانید که درحال اشتباه کردن است. اما طرف مقابل شما در این وضعیت ، یعنی زمانی که درحال مجادله و بحث هستید و شما را در جایگاه مقابل خود می بیند و به نوعی شما را حریف خود می پندارد ، اصلا" همچین تفکر و عقیده ای ندارد . اصلا" فکر نمی کند که شما میخواهید او را آگاه نمائید ، چون رفتار و نوع گفتار شما هم آنگونه نیست که ، چنین تصوری را برایش القاء نماید . پس نه تنها شما در این نظر خود موفق نمی شوید ، بلکه باعث دلخوری طرف مقابلتان هم میشوید و باعث میشود از گفتگوی با شما یک تجربه تلخ و ناخوشایند به یادش بماند.
ما ،همیشه ، نه آموزگار هستیم و نه معلم و نه استاد دانشگاه ، و دیگران هم احیانا" شاگران کلاس ما نیستند ، که ملزم باشیم حتما" و لزوما" مطلبی که به نظرمان درست می رسد به ایشان بفهمانیم و مجبورش کنیم که آنرا قبول کند و به حافظه خود بسپارد. ما این اجازه را نداریم که سعی در القاء کردن مطالب مورد نظرمان به دیگران را داشته باشیم. ما فقط اجازه داریم نظرمان را ابراز نمائیم. اگر پذیرفته شد که هیچ و اگر هم نشد ، دلخوری و ناراحتی و ادامه بحث و ایجاد جدل ، غیر عقلانی به نظر خواهد رسید.
همانگونه که ما هنگام گفتگو و بحث با دیگران ، همواره و معمولا" خود را محق و حق به جانب می دانیم ، دقیقا" دیگران هم همین حس را دارند. دیگران هم دوست دارند که نظرشان مورد قبول واقع بشود. دیگران و ما دوست نداریم که نظرمان براحتی مردود اعلام بشود . دوست داریم مورد تائید واقع بشویم.
آدمها همواره نگران و ترس از ضعیف و ناتوان شدن دارند. انسان همواره از پیری می ترسیده و وقتی پای سن و سال به میان می آید ، چه زن و چه مرد ، نگرانی و استرس به سراغشان می آید. هیچ زن و مردی دوست ندارد سنش بالا برده بشود. حتی وقتی زن یا مردی به سنین بالای شصت سال رسیده اند هم ، اصلا" دوست ندارند در مورد سن آنها گفتگو بشود. آدمها دوست ندارند افزایش سن آنها در معرض دید و کانون توجه باشد، زیرا افزایش سن را با ناتوانی و ضعف همراه می دانند.
در سنین بالاتر، ضعف حافظه و آلزایمر و ناتوانی جسمی و افسردگی و استرس و تنهایی و خیلی چیزهای دیگر که گاهی گریبانگیر خیلی از افراد سالخورده می شود باعث شده تا معمولا" از پیری بترسیم. درحالی که اگر پیری و کهنسالی ، درست مدیریت شود ، قطعا" دورانی بسیار ارزشمند و مفید میتواند باشد مانند دوران میانسالی و یا حتی جوانی .
ادامه.
احساس آرام دیگران ,دوست ,مورد ,بشود ,ندارد ,نظرمان ,دوست ندارند ,اشتباه کردن ,درحال اشتباه ,احساس آرام منبع
درباره این سایت